Halil Delice

Ne dersiniz bu seferlik affınıza sığınarak 'spor olsun diye' yazalım mı? Hep ciddi veya delice şeyler yazacak değiliz ya, bir defa da 'spor olsun diye' klavyenin tuşlarına dokunalım, kelebeğin kanadını tutarcasına...

Türk Güreş Milli Takımları, Sofya'daki Avrupa Güreş Şampiyonası'nı serbestte iki, grekoromende dört bronz madalya ile kapadılar, altına ulaşamayıp bronzda kaldılar. Altın gibi yaldızlanmayıp bronz gibi karardılar. Önceki Güreş Federasyonu Başkanı Recai Ustaoğlu, güreşteki hedeflerini 'altın devri' olarak açıklamıştı.

Kendisi aramızdan ayrıldı, ama yazıları, sözleri kaldı yadigar. "Batılılaşma, ilk kez Osmanlı'nın son devrinde Reşid Paşa'ya İngilizler tarafından telkin edildi. Ve koskoca bir imparatorluk battı. Biz bu tecrübemizden ders almalıyız. Bizdeki Batılılaşma, başka kültürleri özümseyerek, kültürsüzleşmek, sömürgeleşmek şeklinde oldu.

Önceki gece Mevlit Kandiliydi... O'ndan başkasına yakıştıramazdık. O isim yalnızca O'na ait olmalıydı. O ismi yalnızca O'na ait bilme, saygı ve sevginin doruk noktasıydı.

Önce gazetemizde tefrika halinde yayınlanan sonra da Babıali Kültür Yayıncılığı tarafından kitap haline getirilen "Cihanı Titreten Türk Koca Yusuf - Yalnızca Güle Yenildi" kitabıyla ilgili beni hayretten hayrete düşüren, hem çok sevindiren hem de hüzünlendiren çok sayıda mektup, e-mail ve telefonlar aldım.

Taze özerk Güreş Federasyonu için mart ayında seçimler var ama medyada tık yok. Geleneksel spor dalları yetkilileri, artık cirit atı yetiştirilmediği için cirit takımlarının yarış atı kullandığını, bunun da ciriti cirit olmaktan çıkardığını, cirit kulüplerinin maddi kriz içinde olduğunu söylüyorlar.

Mart ayında, özerk Güreş Federasyonu için seçimler yapılacak. Şu ana kadar, ağır toplardan başkanlık için adaylığını açıklayan olmadı. Kim aday, kim değil fazla da merak etmedim. Neden mi? Seçim şeklinden.... Bir yerde seçilenler varsa seçenler de vardır. Seçenler ne kadar çoksa kaliteyi tutturmak o kadar da zorlaşacak demektir.

Aklım almıyor, vatan, millet diyerek, kişisel iradeyle tetiğe nasıl basılır? "Delice" olduğumuzdan aklımız basmıyor olabilir. Aklı eren varsa lütfen açıklasın. Açıklasın da "toplumsal cinnet" diye düşündüğüm bu hâl karşısında biraz olsun rahatlayayım.

2006 Dünya Kupası finallerinde olanlar olmuştu, Fransız Milli Takımı'nın Kaptanı Cezayir asıllı Zidane, Materazzi'ye kafa vurunca bütün dünya günlerce bunu tartışmıştı. Birçok yerde 'yılın olayı' seçildi. Materazzi'nin, Zidane'ın annesine ve bacısına küfür ettiği açıklandı. Ancak bütün bu söylenenler, taraflar tarafından doğrulanmadığı için tahminden öte geçmedi.

Kısmet olursa on beş günde bir bu köşede dertleşeceğiz. Köşemize, soy ismimizden ve okuyucalarımızın, "Bugün yine delice şeyler yazmışsın" demesinden cesaret alarak 'Delice' dedik, "Delidir, ne yazsa yeridir" şeklinde düşünüp yazdıklarımızı, üzerinize almayasınız ve darılmayasınız diye...

"Yağlı salça da olur mu?" demeyin. Lezzetini bilmiyorum, tatmak da istemiyorum, ama görünüşü hiç de iç açıcı değildi.

Meşhur Amasya elmasının rengini öğrenebilmek için Amasya'ya gitmek yetmez. Amasya'nın Suluova ilçesine hem yolunuz hem de gönlünüz düşmeli.

Kara Ahmet, el ense çekmeğe alışık iri elleriyle örselemekten korkarak al bayrağa, bağımsızlığa, can, mal emniyetine, kocanın vazifelerine işaret eden al duvağı çözdü, boynuna bağlaması için sevdiceğinin bembeyaz ellerine teslim etti, gönül kuşu, elleriyle al duvağı boynuna bağladı, kement, gönül bağı eyledi ki, al duvağı boynuna bağlamakla, al bayrak, şehitlik, din, vatan, sevdikleri, namus için canını ortaya koyduğunu, kendini feda ettiğini bir an unutmasın diye...

Ayşe Zarife hanım, son iki yıldır her fırsatta Müslümanlığı, özellikle de Müslüman olunca kendisine ilk lazım şeyleri öğrenmeğe gayret ettiğini söyleyince mesele anlaşıldı.

Ahmet'in sözleri karşısında Benoit, heyecanla ayağa kalktı. Ahmet'in kendisinin "kabul ederse" sözüne cevap vermemesi, aklını başından almış, bütün ümitleri sönmüştü. Ama şimdi beklediği cevap fazlasıyla gelmişti, gözleri yaşlı sesi titreyerek konuştu:

Anlatılması gereken çok şey vardı. Önce Benoit konuştu, Mehmet tercüme etti: -İki yıl boyunca, babamın, ikisi erkek biri kadın olmak üzere görevlendirdiği üç kişi bir an olsun beni yalnız bırakmadılar. Bunlar, babamdan, "Benoit'in Türk ile evlenmesine mani olamazsanız son çare olarak öldürün." emrini almış kişilerdi. Her hareketim kontrol altındaydı. Üç ay önce babam öldü. Hem üzüldüm hem de sevindim.

Kara Ahmet, anlatmağa devam etti: "Türkoğlu, Tuna'yı terk etmek zorunda kaldıktan sonra, Tuna'nın, Tuna boyundaki güzellerin, güllerin, bülbüllerin, selvilerin Türkoğlunun hasretiyle ağladığına inanır.

Mehmet de heyecanın yatışması, Kara Ahmet'in zor durumdan kurtulması için bunu bir fırsat bildi, devam et işaretini verdi, öğretmen konuştu, Mehmet Türkçeleştirdi:

Tuna'nın sevenlere işaret ettiğini işitmek, Ahmet'in bakışlarını, elinde olmadan Tuna suyuna yuva olan havuza, havuzun içindeki Tuna suyuna götürdü. İnanamadı, gözlerini uğuşturdu.

Ahmet'in üzerinde tatlı bir uyuşukluk vardı. Kalbinin sancıması dinmişti. Namazdan sonra yatmadı. Odasının balkonuna çıkarak güneşin Karaormanlar üzerinden doğuşunu seyretti. "Gönül güneşim karanlık ormanlar üzerinden doğacak mı?. Benoit'e kavuşsam bile onunla nasıl evlenebilirim? Her an ölümü bekleyen bir insanım.