M.Ali Özbudun

Dokuzuncu Cumhurbaşkanımız Sayın Süleyman Demirel, geçenlerde bir süre hastanede yattı. Kendilerine geçmiş olsun diyoruz.

Telefonum çalıyor. Arayan, Bay Sıcak Para... Ne iyi ettin de aradın, diyorum. Sıcak Para, kriz uyarısı yapan iktisatçılara çok kızmış.

Görüşmeler sırasında rest çekince, "Bir de bunu deneyin..." dediler.

Ne demişler? "Kriz, zalim bir öğretmendir; önce not verir, sonra öğretir!" Peki, ne öğrendik? Dilerseniz, ezberimizi bir kere daha tekrar edelim.

Gazetelerin "insan kaynakları" sayfalarını bazen karıştırırım. Bu sayfalarda şirketlerin eleman arayan ilanlarına yer verilir. Böylece, şirketler kendi reklamlarını da yapmış olurlar.

Geçenlerde şöyle bir 'e-posta' aldım: "Komşunuz işini kaybettiğinde, bu resesyondur.

ABD, AB, Kıbrıs ve Irak'tan oluşan bir mönü var önümüzde. Garnitür ve sos olarak, IMF göz kırpıyor. IMF'nin garnitür ve sos olarak algılanması onun önemsiz olduğu anlamına gelmiyor; tam tersine, IMF, bir 'olmazsa olmaz' olarak kendini dayatıyor.

"Kendi yağı ile kavrulmak" güzel deyimlerimizden biridir. Vejetaryen okuyucularımdan özür dilerim, ama kuzu etinin kendi yağı ile kavrulması, çok lezzetli olur.

Anneler, bebeklerinin gazını çıkarmakta pek fazla zorlanmıyor. Ne var ki, ekonominin gazını ve havasını almak, bebeklerin gazını almaya hiç benzemiyor. Ekonomi, gazını vermemekte direniyor.

"Mülk sahibi-kiracı" ilişkilerini çok çeşitli boyutları ile ele alabilir, yasal düzenlemeler yapabilirsiniz. Bu konuda, hikayeler yazabilir, "insafsız ve iz'ansız, ev sahibi" ya da "hain ve mel'un, kiracı" tipleri türetebilirsiniz.

Tarih tekerrür etti. Uluslararası Para Fonu (IMF) ile ipler bir kere daha gerildi. Yeni Stand-by'ın sonuçlandırılması için bankacılık, sosyal güvenlik ve gelir idaresinin yeniden yapılandırılması konularında TBMM'ye gönderilecek yasa tasarıları bekleniyordu.

Piyasa ekonomisi, pırasa gibidir; seveni de vardır, nefret edeni de..." Hemen belirtelim ki, bu saçmalık, bize Soğuk Savaş yıllarından miras kalmıştır.

Bir öğretim üyesi arkadaşım geçtiğimiz hafta CHP kurultayına gitmiş. Kurultaya katılan herkes gibi onun da morali bozulmuş. CHP'nin ve Türkiye'nin geleceğine ilişkin bir dizi karamsarlığının baskısı altında, Kurultay salonunu terk etmiş.

Bazen geçmişi düşünüyorum ve doğrusu hayret ediyorum. Türkiye'nin araçlarını seçmekte özerk bir Merkez Bankası (MB) var. Dahası, Merkez Bankası Başkanı Süreyya Serdengeçti, başarılı performansı sebebiyle, The Banker dergisi tarafından "Yılın Merkez Bankacısı" (Central Banker Of The Year 2005) ödülüne layık görülüyor. Sayın Serdengeçti'yi ve onun özerkliğine saygılı davranan siyasi iradeyi tebrik ediyoruz.

"Hababam Sınıfı" olur da "hababam ekonomisi" olmaz mı? Elbette olur. Biz yıllarca "hababam ekonomisi" şartlarında yaşamadık mı? Bu ülke "hababam ekonomisi"nden çok çekti, ama unuttuk.

Gündem şöyle belirlendi: "Ya halkta bir yanlışlık var, ya da partide!" CHP ne zaman karışsa, halkımız hatırlanır; Bertolt Brecht'in şiirsel uyarısı tekrarlanır. Bu sefer de öyle oldu.

Davos'a hiç gittiniz mi? Değmez! Bizim medya sayesinde, önümüzdeki hafta gitmiş gibi olursunuz. Davos, İsviçre'de bir kasaba. Kasaba, web sitesinde dünyaya kendini "Küresel Köy" (Global Village) olarak tanıtıyor.

Bir gazete, gücünü köşe yazarından değil, haberinden almalıdır. Ne var ki, köşe yazarı egemenliği eskisi kadar olmasa da hâlâ etkisini sürdürüyor. Bu çarpıklık, aslında bir çürümenin yansımasıdır.

Vaktiyle, ABD eski Başkanı Clinton bir skandala bulaştı. İlk önce reddetti, daha sonra kendisine yönelik ithamları kabul etti ve özür diledi. İşte o günlerde, tüm magazin medyası bayram yapıyordu.

Pazarda sakız satan çocuk bağırıyor, "Bir hafta çiğne, ayakkabının altına pençe yap!" Bazı iktisatçılar, istikrar programlarını sakıza benzetirler. İstikrar programları, tıpkı sakız gibi, damağınızda önceleri hoş bir tat bırakır, fakat çiğnendikçe (yani program uygulandıkça) çeneniz yorulur, çekilmez olur ve nihayet atılırlar.