Burhan Özfatura

Birkaç hafta önce, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün durumunu ortaya koyan bir yazı yazmıştım.

Cenab-ı Hak'kın verdiği nimetleri; lütuflarını; cömertliklerini; saya saya bitiremeyiz. Her gün, 24 saat şükretsek, yine de gereğini ifa etmemiz mümkün değildir.

Türkiye, peş peşe krizler yaşamaktadır. Kasım 2000. Şubat 2001. Ve niceleri. Bunların hiçbiri (gelecek olanlar dahil) sürpriz değildir. Zira, sadece günü kurtarma politikaları ile; vizyon, misyon, strateji, plânlama kavramlarından uzak bir yönetim tarzı ile; başarıya ulaşmak, kalkınmak, huzura kavuşmak, krizlerden kurtulmak, İMF'nin şamar oğlanı pozisyonundan çıkmak, mümkün değildir. Türkiye, tamamen içine kapanmış; Dış Dünya'daki gelişmelerle ilgisini minimuma indirmiştir.

ABD veya Almanya'da vatandaşlık imkânı elde edilince, bunun Türkiye'ye ve kişiye bir zararı olmaz. Ne milli, ne de manevi hasletler kaybedilmez. Aksine, hem şahsı ve ailesi, hem de Türkiye için daha avantajlı duruma geçer. Politik ve ekonomik güç elde eder. Türkiye aleyhine çalışmalara engel olma şansı bulur.

Samimi olarak, Türkiye'nin fakir değil, çok zengin bir ülke olduğuna inanıyorum. Mevcut geri kalmışlığın; fevkalade bozuk gelir dağılımının; aşırı borç yükünün; tüm vergi hasılatını götüren faiz ödemelerinin; tek sebebi vardır: Halkın çok gerisinde kalmış, yetersizliğini bir türlü kabul etmeyen; baskıcılıktan vazgeçmeyen; demokrasiye geçit vermeyen; "kötü yönetimler." Hiçbir partiyi zikretmiyorum. Zira, tümü aynıdır. Tümü suçludur...

Nereye gitsem, siyasetle ilgili sorulara muhatap oluyorum. Herkes, "yeni oluşumları" merak ediyor. Kimin, ne yapmak istediğini öğrenmek istiyor. Mevcut partilerin ve liderlerin, tümünün, barajı aşamıyacağını, çok yıprandığını, belirtiyor.

Osmanlı sözcüğü, ne büyük zenginlikleri, genişlikleri ve özellikleri ifade etmektedir. Dört kuşak önce, (rahmetli) dedem (Orta Asya'dan gelip yerleştikleri) Tosya'dan, Selânik'e Kaymakam-Yarbay olarak tayin edilmiş, orada eşkıya takibi sırasında şehitlik şerbetini içmiş. Onun oğlu, bu bölgede "müderris" olarak görev yapmış.

Günlük meşgale ve koşuşmalar; maişet dertleri; bitip tükenmek bilmeyen Dünyevî sıkıntılar; sağlıklı düşünmemizi ve hatalardan arınmamızı, engelleyebilmektedir.

Türkiye'nin tam bağımsızlığından bahsetmek mümkün müdür? Elbette hayır... Zira, borçlu olan; devamlı olarak kredi arayan; ödemeler dengesini sağlayamayan; bir ülkenin bağımsız olması mümkün değildir. Devamlı taviz vermek, dış baskılara boyun eğmek, iç ve dış politikada bağımlı olmak, durumundadır.

Gittikçe materyalizme gömülen, çıkar hesaplarının ön plâna çıktığı dünyamızda, en büyük kayıp; sevgideki, gönül zenginliğindeki azalmadır.

Bir kesim medyanın abartması ile, gündeme yine "milletvekilliği dokunulmazlığı" konusu getirilmiştir. Önlerine mikrofon getirilen genel başkanlar da, (bir tür psikolojik baskının da etkisi ile) dokunulmazlığın kaldırılması lehinde sözler söyleyebilmektedirler.

Bugüne kadar, altmışa yakın yerde sohbet etme, konferans verme imkânım oldu. Özellikle, çok sevdiğim ve kalitesine inandığım genç kardeşlerimle uzun uzun görüşme fırsatı buldum.

Akıl ve vicdan sahibi herkes bilmekte ve kabul etmektedir ki; Türkiye'nin kurtuluşu, "yapısal reformların gerçekleşmesinden", "Batı tipi demokrasinin tüm detayları ile uygulamaya konmasından", gerçek anlamda "fikir/ifade/vicdan ve teşebbüs hürriyetlerinin yerleşmesinden geçmektedir.

Özellikle, son dönemde, herkes bol bol lâf üretiyor, akıl satıyor, kurtuluş reçeteleri tavsiye ediyor. Halbuki, devir konuşmak değil, icraat devridir.

1996 yılında, İstanbul HABİTAT toplantısında, herşeyi özetleyen bir kararı, oy birliği ile almıştık: "21. Asır NGO (Sivil Toplum Kuruluşları) Asrı olacaktır."

Hepimiz biliyoruz ki, Türk dış politikası, (özellikle) son altmış yıldan bu yana dışa bağımlıdır. Ya ABD, ya da Avrupa tarafından yönlendirilmektedir.

Bitip tükenmek bilmeyen paketlerle, en değerli varlığımız olan zamanımızı israf etmeyi sürdürüyoruz.

Türkiye'de hastalıklar da bellidir, çareleri de. Yeter ki, samimi olalım. Çıkar hesaplarını, popülist politikaları, halk dalkavukluğunu, terkedelim.

Sayın Kemal Derviş, yurt dışından geldi. Hayırlısı ile göreve başladı. Dileriz, başarılı olsun. Ülkeye güzel, hayırlı hizmetler versin.

Son ekonomik kriz, yıllardır çekilen sıkıntıları sıfıra indirmiştir. Halkın, Ankara yönetimine olan güvenini çok ciddi biçimde sarsmıştır. Bir türlü sağlanamayan politik istikrar daha da bozulmuş; neticede de ekonomik istikrar ve dış itibar darbe yemiştir.