İrfan Özfatura Ahmet Sırrı Arvas

Yıldırım tam "bu Niğbolu işini bir daha mı konuşsak" diyecektir ki kale kapısı gıcırdamaya başlar. İki kanat iki yana devrilir, yeniçeriler sel gibi kaleye akarlar. Kapıları kâğıt gibi yırtıp, İslâm askerini buyur eden şu nur yüzlü genç de kimdir acaba?!.

Sultan Bayezid'in yıktığı beyliklerin vârisleri eteklerini tuttukları gibi Timur Han'a koşar, Timur'un önünden kaçanlar da gelip Yıldırım'a sığınırlar. Emir Timur dostluğunu arzuladığı bir kardeşle aralarında örülen duvarları yıkabilecek güçtedir ancak...

Timur Moğol kanı taşıyor olabilir ama o kendini Türk sayar. "Biz ki Melik-i Turan, Emîr-i Türkistan'ız, / Biz ki Türk oğlu Türk'üz; / Biz ki milletlerin en kadîmî ve en ulusu Türk'ün başbuğuyuz!..." diyerek Türk müydü Moğol muydu tartışmasına "net" bir nokta koyar...

Atilla'nın çocukluğu Roma'da geçtiği için o diğer Hun liderlerine benzemez. Tutar Macaristan sınırları içinde Attila şehrini (Etzelburg'u) kurar, başkent yapar. Burada okumuş yazmış insanları barındırır, yerleşik düzene geçmek için çok çabalar...

Orta Avrupa'da Almanya, Fransa ve İtalya'yı içine alan bir Türk devletinin var olduğunu düşünebiliyor musunuz? Ama ne yazık ki Atilla cahil şamanların ağzına bakar ve...

Yusupov o gece günahkâr keşişi konağına davet eder, önüne siyanürlü pastalar koyar. Rasputin dilimleri peş peşe yutar ama rengi bile sararmaz. Bakar olacak gibi değil, Prens Yusupov elini beline atar ve Rasputin'in sırtına saydırmaya başlar...

Sibiryalı büyücü ihtisasını soylu kadınların zaafları üzerine yapar. Bir zaman sonra onları ümitlendirmekten ziyade korkutmanın daha verimli olacağını anlar. Saçını, sakalını, tırnaklarını uzatır ve asla yıkanmaz.

İhtiyar rahip parmaklarının ucuna basarak odaya girer, kapıyı kapatır. Dinlenilmediğinden emin olduktan sonra eliyle güneyi gösterir "git evlat" der "aradığın orada!" Karşı kıyıda Fas, Cezayir, Tunus gibi İslam ülkeleri vardır. Yoksa?..

Calvin (1509-1564) kendisi gibi Katoliklerin gazabından kaçan Servetto'yu Engizisyon'a gammazlayarak alelade insanlara bile yakışmayacak bir iş yapar. Kimbilir belki de canının telaşına düşer, güç odaklarına yaranmaya bakar...

Martin Luther Papalığı ve manastırları büsbütün ortadan kaldırmayı arzular. Ona göre Papanın iyisi kötüsü olmaz, alayı zararlıdırlar...

Her Hıristiyan gibi Luther de Roma'ya gitmeyi çok arzular. Bu antik kentte mezarlıkları, mağaraları dolanır Hazreti İsa'nın izlerini arar ama İtalya'daki çürüme çok canını sıkar. Rönesans'tan ciddi ciddi rahatsızlık duymaya başlar...

Martin, Augustinusçuların manastırında geçirdiği yıllardan sonra keşişliğe hak kazanır. Daha da çok okuyup papaz olur ama aradığını bulamaz. Kendi değersizliğini fark eder ve kimsenin "günahını affedemeyeceğini" anlar...

Osman (Radıyallahu anh) Velid bin Mugîre'ye gider "Ey amcamın oğlu!" der, "bundan böyle beni koruyup kollamana gerek yok, zira bir mümine Allahü teâlâ ve Resulünün himayesi yeter."

Neron'un, seyahatlere çıkarken konsülü azatlı kölelere bırakması asillerin canını sıkar. Saltanatına yönelik tehditler ortadadır ama o, hiçbirini ciddiye almaz, oturup şiirini yazar, bestesini yapar...

Neron, eşi Poppaea'nın mübalağalı hareketlerinden, sahte tebessümlerinden sıkılmaya başlar. Baş döndürecek kadar güzel olmasına rağmen defterden siler, babasının evine yollar...

Agrippina bir imparatoriçe olarak her istediğini yaptıracak güçtedir. Ancak onun özlediği saltanatı sadece oğlu sağlayabilir. Bu yüzden şaşkın oğlunu Prenses Oktavia ile evlendirip imparatorun varisi yapar ve...

Merkez Efendi hem beden hastalıklarına ilaç yapar, hem de kararan kalpleri ağartmaya bakar. Bir yandan mesir kaynatır diğer, yandan tesbih dağıtır.

Adamı "komünist" diye yaftalayıp bunaltan ABD ve İngiliz hükümetleri gün gelir tükürdüklerini yalar, Şarlo'yu kazanmak gerektiğine inanırlar. "Kişiye özel" bir Oscar Ödülü uydurur, "Şövalye" unvanı bahşedip gönlünü alırlar...

Hazret-i Ömer Abdurrahman bin Avf'ı çok tutar, geceleri birlikte Medine sokaklarını turlar asayişi sağlarlar. Halife ve yardımcısı amele gibi yol bakımı yapar, müminlerin ayağına değecek taşları ayıklarlar...

Hazret-i Abdurrahman ne serin sulu kuyulara, ne uçsuz bucaksız hurmalıklara bakar, "Allah malını hayırlı kılsın, çoluk çocuğunla harca, bereketini gör" der, "sen bana çarşının yolunu göster tamam..."