Seçkin Başkan

Firuze hanım yeni düzenden çok memnundu. Hayatına istediği gibi hem bir renk hem de istediği gibi bir düzen gelmişti. Artık yorulmuyor, gönül rahatlığıyla yapmak istediği her şeyi Feryal'e söylemesi yetiyordu...

Banyosundan sonra saçlarını kuruttu. Güzel ve sade bir etek ve bluz giydi. Saat yediye on kala hepsi hazırdı. Çocuklarını aldı. Bahçeden usulca yürüyerek köşkün kapısına geldi. Turgut efendi onları kapıda bekliyordu...

Kendisine tahsis edilen iki katlı eve girince gördüğü düzen ve temizliğe hayran kalmıştı. Alt kat geniş bir salon ve açık bir mutfaktan ibaretti. Son derece zevkli ama bir o kadar da sade döşenmişti. Yerde turuncu renkli halı kaplıydı...

Feryal, Firuze hanımın köşkünün bahçesinde, köşkün hemen yanındaki iki katlı eve yerleşmişti. Annesinden kalan evi boşaltırken gözyaşlarını tutamamış, hele Ayşe hanımla vedalaşırken onun boynuna sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamıştı...

Monoton hayatı artık çok fazla zevk vermiyordu Firuze hanıma... Her zaman yaşantısının her anında bir renk olmuştu hayatında. Uzun zamandan beri hiçbir değişiklik yaşamamıştı... Biraz sonra kapı çalındı...

Berker gece yarısına doğru kalktı... O saate kadar sohbet etmişler, genç adam Amerika'daki hayatından, gelecekteki planlarından bahsetmişti. Amerika'daki kız arkadaşını anlatmış, evlilik hayallerini açıklamıştı...

Feryal bardakları doldururken içeriden bir tıkırtı duydu. Tepsiyi alıp odaya gidince Berker'in olmadığını fark etti. Merak içinde çocukların yattığı odaya yönelince genç adamı iki yeğeninin baş ucunda onların saçlarını okşadığını gördü...

Feryal, Firuze hanımla yaptığı görüşmenin etkisinden bütün gece boyunca kurtulamamıştı. Garip duygular içindeydi. Yaşlı kadından çok etkilenmişti. Çocuklarını yatırdıktan sonra divana oturup çayını yudumlamaya başladı...

Tamer içini çekti... Her zaman kişiliğinin sahibi olmuştu Berker. Kendisi gibi zayıf değildi. Çocukluğunda da, gençliğinde de değerlerine sahip çıkıp onlar için savaşmasını bilmişti... Seyfi bey küçük oğluna tenkit edici gözlerle baktı.

Tamer dudaklarını ısırdı... Seyfi bey hırsla duvara bir yumruk attı. Öfkeli bir bakış fırlattı oğluna. Sonra geldiği gibi hırsla çekip gitti. Tamer bir fırtına gibi gürleyen babasının gidişiyle rahat bir nefes aldı... Hülya'ya teşekkür borçluydu...

Seyfi bey beyninden vurulmuşa dönmüştü. Telefonun ahizesi elinde kalakalmıştı. Öfke ile yumruklarını sıktı. Yıldırım hızıyla çıktı odasından, koridorun sonundaki Tamer'in odasına doğru hızlı adımlarla yürüdü ve kapıyı büyük bir gürültüyle açtı!

Hülya kayıtsız bir şekilde kahvaltısına devam ediyor, birazdan bir fırtına patlayacağının belirtilerini hissetmiş olacak ki, sessizce olacakları bekliyordu. Gerçekten de çok geçmeden söze başlayan Nur hanım oldu...

Feryal hâlâ kendine gelememişti. Beyninde bazı taşları hızla yerine oturtmaya çalışıyordu. Sorgusuz sualsiz işe alınmasının çok merak ettiği açıklamasını nihayet yapabilmişti.

Firuze hanım dikkatle dinlemişti yaşlı müdürün anlattıklarını. Hiçbir yorum yapmamıştı. Arkasına yaslandı, kakaosundan bir yudum aldı. Sonra otoriter bakışlarını çevirdi Kâzım beye ve teşekkür etti...

Kâzım Yaşar, Feryal odadan çıktıktan sonra hemen telefona sarıldı. Numarayı tuşlayıp beklemeye başladı. Birkaç saniye süren beklemeden sonra karşı taraf telefonu açmış olacak ki konuşmaya başladı. Sesinde heyecan ve saygı vardı...

"Ne kadar mutluyum sizin gibi dostlarım olduğu için. Huzur içindeyim" deyince sevgiyle baktılar Feryal'e her iki arkadaşı da. Suna omzunu okşadı genç kadının ve ekledi: "O senin kendi sıcaklığın güzelim. Kendi iyiliğin..."

Feryal bu samimi, cana yakın insanları sevmişti. Bir yandan da bu kadar eksik kriterlere sahip olduğu halde neden kendisini hiç uzatmadan işe aldıklarını merak ediyordu için için.

Feryal kendisine saygısını yitirdiğini fark ediyor, bunalıma giriyordu. Ama asıl düşündüğü çocuklarıydı. Bir sarayda hapis gibi yaşamaya başlamışlardı. Feryal içini çekti. Yine de Tamer'i düşünürken içinin acıdığını hissediyordu...

Tamer bitkindi... Dokunsalar ağlayacak gibiydi. Günlerin birikimi kendisine ılımlı yaklaşan bir dost görünce boşalmaya hazırlanmış, bütün yaşadıkları gözpınarlarına yaş olarak gelip yerleşmişti.

Fidase hanım oğlu ile genç kızın arasında bir elektrik yaşanması için çaba sarf ediyordu... Kendi âleminde gibi görünen tek kişi Tamer'di ve dalgınlığı, düşünceli hali herkes tarafında fark ediliyordu...