Zanaat ve sanat yolunda
İki iş vardır: Zanaat işi, sanat işi.
Zanaat işinde ''son''u görmeli.
Başlanan o işi bitmiş bilmeli.
Teferruatla uğraşmamalı.
Teferruat; oyalar, bıktırır, yorar.
Yormayın kendinizi zanaat işinde.
***
Sanat işinde, ''sabır'' gerekir. İşinizde teferruatı, detayı, ayrıntıyı yakalarsınız. Acele etmeyin, oldubittiye gelmeyin. Sonuçta, sanat işi; haz, lezzet verebilir, duygularınızla sizi mest edebilir ancak fanatizme de saplanmayın sanat işinde.
***
Kendinizi analiz ediniz: Zanaatkâr mısınız, sanatkâr mısınız? Ya, kafanızın-beyninizin götürdüğü yerde maddiyatın adamı olur, refaha kavuştuğunuzu sanırsınız; ya, kalbî yaklaşımlarınızla mutluluğu yakaladığınızı zannedersiniz.
***
Maddiyat, hırs-ego yapar, zenginlik getirir; maneviyat ise duyguların peşinden sürükler, doğruya veya saplantıya götürür. Zanaatkârlar maddeyle, sanatkârlar ''maneviyat ve mana'' ile teselli bulmaya çalışanlardır. Yine de mutlak bir teselli dünyada yoktur.
***
Sonuçta; mesleğiniz ne olursa olsun, olabildiğince, zanaat ile sanatı, üzerinizde, değişimli, birlikte ve yeterince kullanmaya çalışın: Ne zanaata takılıp maddiyatla ''aklınızı bozun, delirin'' ne de sanat vesvesesiyle kalbinizi yorup ''hislerinizin esiri olun, alzaymıra tutulun!''
Hayat ''yaradılış'' demektir. Yaratıcı, ''orta yol üzere yaşamamızı'' ister. Beden ve ruhumuzda, ''zanaat ve sanat yönümüzü'' ne denli ''ortaklaşa'' kullanabilirsek o kadar ''dengeli ve mutlu bir hayat'' yaşarız.
Orta yolu tutun, hırsı ve saplantıyı unutun.
Rıdvan Üzel
ŞİİR
Tefekkür
Kim demiş “tek başına”, bil ki “dörtlü” yaşarsın;
“Hafazalar” ve “şeytan”, bir de “malûm sen” varsın;
Bu küçük “asansör”e, hayret nasıl “sığarsın?..”
Hesabını iyi yap, “o gün: Kaçınılmaz son”;
“Günahlar ve sevaplar” ardında “vagon vagon...”
Kim demiş “tek başına”, “ağlayıp-güldün” öyle?
Geldin bak “kaç yaşına”, “son günde öldün” öyle;
“Ana-baba kuzusu”, “evlâttın/güldün” öyle!..
Hesabını iyi yap, “o gün: Kaçınılmaz son”;
“Günahlar ve sevaplar”, ardında “vagon vagon...”
Kim demiş “tek başına”, “kitabın; sanki roman”;
Hep seninle/yanında; neler yok? Aman aman”;
“Son”unda iki yer var: Biri birinden yaman!..”
Hesabını iyi yap, “o gün: Kaçınılmaz son”;
“Günahlar ve sevaplar”, ardında “vagon vagon...”
KAYIKÇ’Ali diyor ki, “kim demiş ‘tek başına’…
…Hafazalar ve şeytan, çıkar-durur karşına…
…Ömür boyu ameller, hepsi sana aşina...
Hesabını iyi yap “o gün: Kaçınılmaz son”;
“Günahlar ve sevaplar”, ardında “vagon vagon...”
Ali Kayıkçı
DUYGU DAMLASI
ÖNEMLİ OLAN: Belli yaştan sonra hayatın değişmesiyle fikirlerin de değişir, hayata bakış açın da değişebilir. Kendinin değişebildiğini dün normal bulduğun birçok konunun bugün anormal olduğunu hissedersin. Birçok konuda kendi kendine “neler yapmışım öyle?” diye pişmanlık duygusu yaşayabilirsin. Bu duygu hemen herkeste vardır. Önemli olan nedir? Bu yaşadığın pişmanlıkları veya hatalardan ders alışını gerektiğinde senden sonrakine aktarabilme öz güvenine sahip olmak, “ben burada yanlış yapmışım, hata yapmışım” diyebilmendir. Genelde biz ne yaparız? Dün yanılabildiğimizi dile getirmekten utanır nefsimize yenilir egomuzun altında ezilir ve rol yapmaya başlarız. Göğsümüzü şişirir “şimdiki aklım olsa gene aynını yapardım” deriz. “Şimdiye kadar aldığım hiçbir karardan pişman değilim” deriz. Bu gibi sözlere sığınırız. Oysa insan hata da yapar. Hata yapmaktan çekinmeyin. Aynı hatayı iki defa yapmak yanlışlıktır!..
