Suyu seçin, iyisini için
Suyu seçin, iyisini için
Resûlullah Efendimiz yemek seçmez ama suyun iyisini içerler. Büyûtu Sekayâ’dan tatlı su getirirler mesela (Hazreti Aişe).
Sekayâ dedikleri, Medine dışında bir kuyudur, suyu serindir. Efendimiz, Eris, A’vaf, Ünâ, Beni Nadr, Ehâb, Busa, Budâ’a, Cemel, Bîrehâ, Hulve, Zer’, Rûme, Sukyâ, Akabe, Ebû Inebe, Ihn, Ğurs, Kardâfa, Yesire kuyularından su içmişlerdir.
Medine kuyuları ekseri acıdır. Tatlı sulu kuyular azdır, suyu parayla satılır. Bir Yahudi’nin sahip olduğu Rûme kuyusu gibi.
Hazreti Osman, Efendimizin (aleyhisselâm) teşviki ile bu kuyuyu satın almak ister, Yahudi razı olmaz. Hisseye gireyim deyince kabul eder, ciddi bir servet karşılığında ortak olurlar.
Anlaşmaya göre suyu bir gün Yahudi satacaktır, bir gün Hazreti Osman.
Yahudi kendi gününde paraları toplar. Hazreti Osman ise günü geldi mi kuyuya bile uğramaz. Halk da iki günlük ihtiyacını doldurur, koyar kenara. Yahudi satış yapamaz olunca ayağı ile gelir, teklifte bulunur: “Diğer hisseyi de alsana!”
Hazreti Osman kâbul eder ve vakfeder hayrına. Çoluk çocuk, kurt, kuş içsin sevabına.
BERİD (SERİN) BERRAK
Müminler içme suyuna itina eder. Saf, temiz, berrak olmasını ister, güneş altında beklemişi makbûl tutmazlar.
Efendimiz, ayakta içmez, nehirden, havuzdan eğilip yudumlamaz. Ağızlarını ibrik lülesine, desti ve şişe ağzına dayamazlar. Suya nefeslerini vermez, bardağın ve fincanın kırık yerini uzak tutarlar.
Yemek üstüne su içmez. Çok soğuk ve çok sıcak olursa dinlendirirler.
Su ikram ederken sağdan başlarlar.
Cahiliye Arapları içkiye müptelâdır. Üzümden, hurmadan, darıdan, hatta baldan içki yaparlar, lügatlerinde hayli kelime vardır bu hususta. Mizr, sükreke, gubeyrâ!..
Şırayı; kuru hurma, kuru üzüm ve baldan yapar, tevr adlı taş kaplarda ezer, tuluklarda saklarlar.
Efendimiz şırayı gece hazırlanmışsa, gündüz; gündüz hazırlanmışsa, gece içer. Üçüncü gün içmez, içilmesine de izin vermez.
SÜT, BAL, ITIR
Resûlullah Efendimiz soğuk su ile çırpılan şerbetleri sever, “balda yarar var” der, en faziletli içecek olarak “helvaül barid”i (bal şerbetini) gösterirler.
Sütü bazen saf olarak, bazen de soğuk su ile içerler.
Buyururlar ki “Üç şey reddolunınaz: Biri süt, biri yastık, biri yağ (güzel koku).”
Müminler gül koklayınca, salevât-ı şerîfe getirir, Efendimiz hatırlarlar.
“Üç şey, bedeni besler: Güzel koku, yumuşak elbise ve bal” Hadîs-i şerîf
Yayın Tarihi
|
Bizi Takip Edin
YORUMLAR
