Altemur Kılıç

Afganistan'daki savaş, Kabil'in düşmesi ile, hatta Celalabad, Kunduz ve Kandehar da düşerse ve ülkenin tamamı Kuzey İttifakı'na geçerse, sona ermeyecek. ABD Komutanı Orgenaral Tommy Franks, Üsame Bin Ladin ve El Kaide örgütünün elebaşları, diri veya ölü -Afganistan'da veya başka bir ülkede- ele geçirilinceye kadar ve hatta "elinde silahlı bir tek Taliban" kalmayıncaya kadar devam edecegini söylüyor.

Radikal gazetesi yazarı İsmet Berkan'a, önceleri, bazı yazıları bana ters gelse de sempatim vardı...

Afganistan'daki savaş, çıkmaza girdi derken, olaylar birkaç gün içinde sür'atle gelişti ve hâlâ da gelişmekte...

Emekli Büyükelçi Yalım Eralp, Hürriyet gazetesinde Yener Süsoy'a, açıklamış; Washington'da 1981'de Büyükelçilik Müsteşarı iken Senatör tarafından davet edilmiş ve kendisine Türkiye'nin almayı düşündüğü av uçakları konusunda Boeing'in F 16 tipi uçağı yerine General Dynamics'in F 18 tipi alınması için bazılarına rüşvet verildiğini söylüyorlar.

ABD Başkanı Bush'un terör konusundaki sözlerini ben de ülkemiz açısından söyliyeyim: "Ya terörün karşısında, ya da terörün yanındasınız!" Orta yol, çifte ölçü olamaz.

Ülkemızin altındaki fay hatları sadece jeolojik değil; medyadan, aydınlar arasından geçen kırılgan fay hatları da var. Bu hatlar gerçek aydınları sözde aydınlardan, daha doğrusu liboşlardan ve bununla örtüşmeli olarak, vatanseverleri, "ÖTEKİLERDEN" ayırıyor. Bu ayrım, artık bir sol-sağ ayırımı da değil, çünkü bizim saflarımızda gerçek vatansever solcular da var!

Atatürk, yıllar geçtikçe, değeri, azlacağına veya unutulacağına, ölümünden 63 yıl sonra, sadece Türkiye'de değil dünyadaki tarihçiler arasında anlamını ve önemini koruyor, kişiliği, fikirleri, güncel olaylar içinde çok daha anlamlı oluyor. Fakat, aynı zamanda çelişkili bir durum da var:

Son yazımda, Afganistan'a asker -90 kişilik bir "Bordo Bereliler"- taburunun gönderilmesi kararının kaçınılmaz ve doğru olduğunu belirtmiştim. Ancak, devlet canibinden hâlâ "Bunda risk yok", "Birliğimiz eğitim ve istihbarat amaçlı görev yapacak" gibi yorumlar yapılmasını anlamakta güçlük çektiğimi ima etmiş, kararın doğru, ama açıklama yönteminin hem geç hem de yanlış olduğunu da yazmıştım.

Aylardır, yolumun üstündeki Küçük Armutlu civarından geçerken, gecekondulardan oluşan bu bölgenin solcu terör çeteleri tarafından, "kurtarılmış" bölge haline getirilmiş olmasını ve burada "ölüm oruçları" tiraji-komedisinin sahne almasını, bölgede polislerimizin ve panzerlerin, adeta çaresiz nöbet tutmakta olduklarını hayretle ve ibretle izledim.

Afganistan'a, ilk aşamada, 90 kişilik bir Özel Kuvvet Taburu gönderilmesine karar verilmesi, tahmin edilebileceği gibi, içerden birtakım tepkilere yol açtı. Sollu, sağlı yazarların çoğu bu kararı, kaçınılmaz olarak, tasvip ederlerken, bazı yazarlarla, Saadet Partisi Lideri Recai Kutan ve AKP Lideri Tayyip Erdoğan eleştiriyorlar. Kutan'ın ve Erdoğan'ın muhalefetleri, bir bakıma, muhalefet olmanın icabı sayılabilir ama, onlar, aynı saflardaki yazarlar ve dünyadaki çoğu Müslüman kitleler gibi. Amerika düşmanlığı ve Taliban rejimine arka çıkmak zorunluluğundan kurtulamamışlar.

Avrupa Birliği, Kıbrıs'taki Rum kesimini Birliğe tam üye yapmaya ve böylelikle Türkiye'yi Kıbrıs'ta taviz vermeye ve bunca yıldır, kan gözyaşı ve ter pahasına Kıbrıs konusunda varmış olduğumuz noktadan geri dönmeye, şerefsiz bir çözüme razı etmeye çalışıyor.

Şu safhasında, Afganistan'da, El Kaide örgütüne, Usame bin Ladin ve Taliban rejimine odaklanan, "Teröre karşı savaş"a seyirci kalamayacağımız, aktif olarak katılmamız gerekeceği, başından beri belli idi.

İnsanın Ömer Seyfettin'in ünlü DİYET hikayesindeki gibi "Al kolumu ver diye diyetimi" diyesi geliyor. Avrupalıların bizi kulüplerine almamakta direnmeleri yetmiyormuş gibi, şimdi güya yapacakları para yardımına karşılık, bizi Avrupa Güvenlik ve Savunma Projesindeki haklı tutumumuzdan vazgeçirmeye ve Kıbrıs konusunda taviz vermeye zorlamak istiyorlar.

'Matbuat, Basın Derken.. Medya', Bedii Faik'in şimdi 2. cildi de yayımlanan ve kitle iletişim araçlarındaki gelişmeleri anlatan anılarının adı. "Geçmişte "Matbuat" sonra "Basın" süreçlerinde, Bedii'nin hayatında tatlı acı olaylar ve dönemler olmuş ve bazılarına ben de tanık olmuşumdur.

Murat Belge ile fikirlerimiz hiç bağdaşmaz. Ama, eğer biraz çetrefil, dolambaçlı cümlelerini doğru anlamışsam, Kemalizm ve Atatürkçülük konusundaki görüşlerimiz galiba çakışıyor. Atatürk'ün ölümünden sonra yapılan yorum ve yakıştırmalarla bu kavramlar, Atatürk'ün de murad ettiği anlamları kaybetti ve sağlı sollu ideolojilere ve kutuplara çekildi.

Bugün, Türkiye Cumhuriyetinin 78. yıldönümü kutlanıyor. Cumhuriyetimiz, benden bir yaş büyük; bunun için de Cumhuriyetin en güzel ve çoğu Atatürk'lü yıllarını, doya doya, yaşamış mutlu bir kuşağa mensubum. Cumhuriyet Bayramlarında, tak-ı zaferlerle ve ışıklı panolar ve sloganlarla süslenmiş sokaklarımızda, iftiharla dolaşır, geçit resimlerini, fener alaylarını izler, var gücümüzle "Yaşasın Cumhuriyet" diye bağırırken ve o unutulmaz 10. yıldönümünde, "Çıktık açık alınla on yılda her savaştan!" diye o güzel marşı söylerken, ne kadar mutlu, inançlı ve coşkulu idik!.

11 Eylül 2001 günü Amerika'daki onbine yakın masum insanın hayatına malolan, misli görülmemiş terör saldırılarından sonra, bu saldırılara ve genellikle terörizme karşı muhakkak radikal bir mukabelede bulunulması gerektiği hususunda Amerika'da ve dünyada bir konsensus oluşmuştu.

Anayasa değişiklikleri ile birlikte -hatta bu değişiklilerin arefesinde- ülkede estirilen "liberallik" havası içinde, Kürt Sorunu -Güneydoğu konulu, hatta Kürtçe filmlerin vizyona gireceğini tahmin etmiştim. Öyle görünüyor ki Türk Silahlı Kuvveteri, PKK'yı dize getirdi ama, liboş-eski tüfek destekçileri hâlâ pes etmediler; aksine, bölücü Kürtlerin devlete karşı mücadelelerini haklı ve mazur göstermek, devleti ve güvenlik kuvvetlerini, polisi suçlu göstermek mücadelelerini, filmler, kitaplar ve yazılarla devam ettiriyorlar.

Çelişkiler ve belirsizlikler yumağı içinde yaşıyoruz. Türkiye'nin geleceğini Avrupa Birliği üyeliğine bağlamış ve Anayasamızı da üyeliği "haketmek", daha doğrusu Avrupalılara hoş görünmek için alelacele değiştirmişken, AB'nin, Belçika'nın Ghent şehrinde ve Belçika Başbakanının başkanlığında yapılan zirve toplantısında, 2002 Martında, Birliğin geleceğini tartışacak ve karara bağlayacak Platform'a 12 aday ülkenin çağrılmasına karar verilmiş ancak Türkiye'nın bu Platform'a çağrılıp çağrılmaması konusu, Aralıkta yapılacak Zirve toplantısına kadar askıya alınmış.

Bu yazı kişisel ve duygusal bir yazı olacak.. Kıraçlar -Suna ve İnan Kıraç- bizim dostlarımız. Çoğu Koç ailesi mensupları gibi... Rahmetli Vehbi Koç'u da yakından tanımak mazhariyetine nail olmuş, ondan çok şey öğrenmiştim.