Emir Turam

TV yayın anlaşmasının bir an önce sonuçlanması bütün kulüplerimizin ortak dileği olurken, 2003-2004 TBL sezonu bu hafta sonu oynanan maçlarla başladı.

Sezonun hemen başında eşleşen F.Bahçe ile G.Saray derbi heyecanını ilk haftadan Abdi İpekçi'ye taşımışlardı. Taraftarlar, takımlarının yeni kadrolarını tanımaya çalışırlarken, rekabetin gerginliği tribünleri de kaplamıştı her zamanki gibi.

Ligimizin en iyi iki takımı, yeni sezonun başlamasına birkaç gün kala Cumhurbaşkanlığı Kupası için kozlarını paylaşmaya çıktılar.

Muğla'da oynanan Türkiye Kupası çeyrek final karşılaşmalarının dörtlü finale devam edecek olan takımı belirleyecek Efes-Karşıyaka kapışması beklenildiği gibi çekişmeli geçmedi. İlk dakikadan itibaren ağırlığını koyan Efes rahatça aradan sıyrıldı.

Turnuvanın yarı finaline gelince, iş birden bire ciddileşmişti, çünkü Avrupa ve Dünya Şampiyonu Sırbistan - Karadağ ile oynuyorduk. İki yıl önceki finalden hesabımız kalan 'Yugoslavya' ile... Her topun değerini bilerek, dikkatle oyuna başladık. İşler oldukça iyi giderken (17-10) Stojakoviç iyi oyuncu ile büyük oyuncu arasındaki farkı ispat edercesine attığı üçlüklerle oyunda dengeyi sağladı.

Direnç kıvılcımları Dünya çapında yıldızı olmayan, ancak bütün oyuncularını hareketli kullanarak rakip savunmaları yıpratabilen ve isabetli dış şutlar atabilen Letonya karşısında forvette Haluk ile başladık. Teke tek savunmada açık verdiğimiz Rusya maçından sonra müdafanın bu temel unsurunda daha etkili olmak azmindeydik. Rakibin sık kullandığı "Pick and roll" denilen ikili oyunlarına karşı ise spesifik tedbirler hazırlamıştık. Mehmet ile Kerem ikilisini bağlayanlar hariç bütün perdelemelerde adam değişebilecek ve yakın savunma yapabilecek durumdaydık.

Hazırlık maçları programımızın giderek yükselen temposu 'Efes World Cup 2' ile yeni bir çizgi yakalamıştı. Geçen yıl olduğu gibi Avrupa'nın (hatta dünyanın) önde gelen takımlarını ağırladığımız ve organizasyon kalitesi ile iyice tanınmaya başlayan turnuva, saha içi alınacak sonuçlar açısından da bizim için büyük önem taşıyordu: İnişli-çıkışlı ilk birkaç haftadan sonra hazırlık maçı da olsa artık kazanmaya başlamamız gerekiyordu.

Son birkaç yıldır Yunanistan'da basketbolun durumu hiç de iç açıcı değil. İzleyenler bilirler, zengin kulüp patronlarının keseyi açmasından kaynaklanan bazı başarıların dışında bütün göstergeler negatif ve giderek kötüleşiyor. Kendi liglerinde TV gelirleri ve seyirci sayıları düşüyor. Milli takımları da geçen Avrupa Şampiyonası'nda gruplarda elenerek final turuna çıkamadan evine dönüvermişti. Son yıllardaki kötü gidişin önünü kesmek isteyen Yunanlılar kendilerini ikinci sınıf bir basketbol ülkesi seviyesinden Avrupa'nın zirvesine taşıyan 1987 basketbol seferberliğinin bir benzerini oluşturmak istiyorlar.

Eskiden dönemin anlayışı gereği bazı ülkeler; özellikle Doğu Avrupa ülkeleri, altyapı milli takımlarında yaşı küçültülmüş birkaç oyuncu oynatır ve kısa vadeli başarılar peşinde koşarlardı. O yaş gruplarında, birkaç yaş büyük olmak, önemli bir fiziki gelişmişlik farkı getirdiğinden bu oyuncular, sahada dengeleri değiştirirlerdi hakikaten.

Efes kazanırsa şampiyon olacaktı ama, Ülker'in serinin ilerleyen maçlarında performansını giderek yükseltmesi ve kendi avantajlarının erimesi ister istemez üzerlerinde baskı meydana getiriyordu. Ülker dünkü maçta, çıkışına bir de güçlü bir kazanma direnci ekledi.

Efes'in 3-1'lik avantajı aslında yabana atılır gibi değildi. Konuştuğumuz basketbolseverlerin bir çoğu şampiyonun maçtan önce büyük ölçüde belli olduğunu düşünüyorlardı. Oysa ilk çeyrekte oyunu hızlandıran, pota altına dalışlarla rakip savunmayı yıpratan, dışarıdan isabetli şutlar üreten hep Ülker olunca daha ilk dakikalrdan hamle üstünlüğünü ele geçirdiler.

Henüz birkaç gün önce Brown ve Kerem'siz yakaladığı Efes'i yenemeyen G.Saray'ın o maçtaki en önemli sıkıntısı rakibin üstünlüğünü zihinlerinde kabullenmeleri ve onları eleyebileceklerine inanmamalarıydı. Oysa Efes, kağıt üzerindeki üstünlüğünü o maçta sahaya pek yansıtamamıştı; Koch ve Lyday'ın dışarıda olduğu bölümlerde 10 sayılık fark yakalayıp bunu kullanmışlardı sadece. Dünkü maçta da farkın açılmasına izin vermemelerine rağmen sonucun tayin edileceği bölümde ağırlık koyamadılar.

FIBA - Avrupa'nın ilk Genel Kurulu 17-18 Mayıs'ta İspanya'nın Sevilla şehrinde toplandı. Geçen yılın faaliyetleri gözden geçirilerek ibra edildi. Avrupa Basketbolu'nun geleceğine yönelik kararlar alındı ve oldukça çalkantılı bir geçiş döneminin bir an önce geride bırakılabilmesi için neler yapılabileceği tartışıldı.

Play-off'un çetin eşleşmesinde maçlar ilerledikçe sahadaki mücadele dozu yükselmekteydi. G.Saray'ın bariz üstünlüğü sarı-kırmızılıları ister istemez rehavete sürüklemesiyle ve 2-0 önde oldukları F.Bahçe serisi bitmeden bir sonraki rakip olacak Efes'i düşünmeye başlamalarıyla, durumdan faydalanan F.Bahçe'nin dirençli basketbolu durumu hemen 2-1 yapmıştı. Bugünkü maç aynı şekilde son derece kritikti, çünkü birbirlerine karşı bariz üstünlük sağlayamayan iki takımın alacağı sonuç, günlük performanslarına bağlıydı.

Ülker'in Telekom karşısındaki kadro avantajı finalin farklı geçeceği beklentileri doğurmuştu; Ankara'da kimle konuşsak iki takımın yıl içindeki performanslarına dayanarak Ülker'in işinin fazla zor olmayacağından bahsediyordu. Sütaş Dörtlü Finali'nin son maçında anlaşılan iki takımın kapasitesi kadar, "Maç sahada kazanılır" deyişi de sınanacaktı.

TBL'de 26. hafta maçlarının oynanmasıyla normal sezon sona erdi, dikkatler artık play-off'a çevriliyor. Yukarıdaki takımların dinlendiği ilk turda Beşiktaş-Darüşşafaka ve Tekel-Oyak Renault kozlarını paylaşacaklar. Son haftanın maçları paly-off'a yönelik performans ip uçları taşımaktaydı. Haftanın en önemli maçı lideri belirleyecek olan Efes-Ülker karşılaşmasıydı. Çok eleştirilen Praskevicius'un üçlükleriyle ilk yarıda üztünlük sağlayan Ülker, ikinci yarıda birdenbire durdu.

Play-Off öncesinde son maçlar oynanırken alt sıralardaki mücadele sonuçlandı ve konsatrasyon yeniden ipi kimin göğüsleyeceğine kaydı. Ligin zirvesindeki her iki takımımız da diğer rakiplerini sürekli yenmekteler. Gelecek hafta oynanacak olan Ülker-Efes mücadelesi liderlik koltuğuna kimin oturacağını belirleyecek.

Ligin alt sıralarında ligde kalmak için verilen kıyasıa mücadele emektar 'Teknik'in arka arkaya iki deplasman maçı kazanarak kendisini yukarıya atmasıyla çözüldü. Göztepe'yi İzmir'de Serdar'ın son periyoddaki isabetli şutlarıyla fazla zorlanmadan geçerken, Büyük Kolej'in ligde birçok takıma kök söktüren direncini kırarak tek sayıyla da olsa maçı kazanmayı bildiler.

Ligin zirvesinde Efes ve Ülker arka arkaya galibiyetlerle başını alıp giderken ve kimse onlara yaklaşamazken, ligin alt sıralarında düşme hattından kurtulmak için çetin bir mücadele veriliyor. Sezon sonunda kimin küme düşeceği büyük ihtimalle küçük nüanslarla belirlenecek ve kış boyunca cömertçe harcanan puanların değeri anlaşılacak.

Play-off öncesinde son virajlara girilirken bir iki istisna dışında savunmaların düştüğü ve buna bağlı olarak hücum skorlarının yükseldiği görülüyor. Play-off itibarıyle kapıyı çalacak nihai yüklenme dönemi öncesinde tüm takımlarımızın tempolarını ister istemez biraz düşürmeleri, favoriler lige daha fazla ağırlıklarını koyarken bazı takımlarımızın belki de yerlerini kanıksamaları yüzünden rakibi durdurmaya yönelik savunma çabalarını geri plana atıyor.