Tuncay Önür

Gülü sevmeyeniniz var mı? Olabilir tabii... Sevmek çünkü bir gönül işidir. Gönül öyle bir yerdir ki, insandaki beş duyunun haricinde, gözle görülmeyen, elle tutulmayan, yer kaplamayan, fakat insan için çok önemli olan, daha doğrusu insanı insan yapan duyguların mekanı... Sevgi dendi mi, gönül gelir akla. Bir diğer adıyla kalb...

Gecenin karanlığında üzerinden vızıldayarak geçen kurşunlar, nice arkadaşının göğsüne saplanmış, oracıkta yığılıvermişlerdi. Hasan, " Allahım ölmek kaderimse aha şuracıkta ben de şehit olayım. Yaşayacaksam eğer, şu alçak Rumlara haddini bildirmem için yardım et" diye dua etti.

Değerli okuyucularım, sizlerin aranızdan biri olduğumu, sizden duyguları yansıttığımı en başta yazmıştım. Geçen hafta sayfamızda yer alan "Okumuyoruz" başlıklı bir haberden etkilenen duyarlı bir okuyucumuzun mektubunu sizlerle paylaşmak istiyorum.

Refah seviyesi yüksek, gelişmiş ülkelerde kültür faaliyetleri de güçlü oluyor. Seslerini dış dünyaya daha çok duyurabiliyorlar. Sinemasıyla, tiyatrosuyla, müziğiyle, folklorüyle, kitaplarıyla, internet yoluyla ve diğer imkanları ile geri kalmış ülkeleri ezebiliyorlar. Bilhassa gençliğe yönelik yayın, slogan ve etkinliklerle kültür erozyonuna sebep oluyorlar. Gençlik kendi ülkesinde olmayan imkanlara, farklılıklara yönlendirilerek, bir çok özendirici, etkileyici yollar ile başka bir ülkenin, kültürün hayranı yapılabiliyor.

Geçen hafta Leyla ile Mecnun müzikli oyunu gösterime girdi. İlk gösteriminde sayın Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan da bulundular. Oyun çok alkış aldı. Bazı duyguların, değerlerin unutulduğu günümüzde, öze dönüş olarak gördüm bu oyunu. Oyunun yönetmeni Ali Taygun bakın nasıl duygularla hazırlamış eseri: "Bu topraklarda iki ayrı millet iç içe yaşıyor ama bir taraf öteki tarafı görmüyordu. Öteki ile dövüşülüyordu önce. Sonra ötekiler fark edilmeye başlandı. Hatta tanındı. Ve bu sayede kendimizdeki ötekiyi fark etmeye başladık.

Artık evler bir sinema gibi. Televizyon girmeyen ev yok denecek kadar az. Önceden sadece sinemalarda izlenebilen yabancı filmler, şimdi evlerimize kadar girdi.

Yolda arkadaşlarıyla bir otomobilde gidiyorlardı. Kahkahalar araçtan dışarı taşıyordu. Aracı kullanan Serkan, Arif'i 'ti'ye alıyordu:

Eskilerin eskimez bir sözü vardır. "Marifet iltifata tabidir" derler. Yani yeri geldiğinde takdir edin ki, işi yapan, bütün hünerlerini göstermek için daha bir gayret göstersin. Marifet yolu açılsın.

Ermeni lobileri yurt dışında harıl harıl çalışıyor. Türklerin kendilerini katlettiği tezini kabul ettirmek için ülke ülke dolaşıyorlar.

Yıl 1514... Şah İsmail'in fitne kaynattığı günler... Baskınlar, cinayetler artmış, evler, camiler talan edilir olmuştu. Çoluk çocuk demeden yapılan katliamlarla, Doğu Anadolu'da halk artık canından bezmiştir. İşte Yavuz Selim H

Başbakanımız "verdik ellerine bir çelik çomak, oynayıp dursunlar" deyince, taa çocukluk yıllarındaki hatıralara gidiverdim birden.

Hüzünlü bakışlarla etrafındaki yıkık dökük evleri seyrediyordu Şaima. Yorgun yorgun çevreyi inceleyen kara gözleriyle, olanlara bir mana vermeye çalışıyordu. Hiçbir şeyleri kalmamıştı. Ne yiyecek, ne giyecek, ne yakacak, ne yatacak...

Her bayram gelişinde evini siler süpürür, o yaşına rağmen pırıl pırıl ederdi. Bir heyecan sarardı onu. Gözleri bir başka parlardı. Yüzünü pamuk ellerinin arasına alır, o küçücük penceresinin kenarına oturur, sokağın bitimindeki yolu gözlerdi. Ha geldi ha gelecek diye...

Dünya üzerinde çok farklı kültürlerde, milletler, topluluklar yaşıyor. Çok önceleri İnsanlar, ülkeler arası bilinmezlikleri, sınır ötesi ticaret yapan tacirlerin gördükleri ya da, ülke ülke gezen seyyahların anlattıkları ile çözmeye çalışır, ancak onların açtıkları pencere kadar ve onların gözüyle diğer toplumları tanırdı.

İnsan bu. Dünyaya gelince döneceği yeri unutuyor. Dünya; cazibeleri ile öyle etkileyici, göz kamaştırıcı bir yer ki, onun çekiciliğine aldanmamak, elinin tersi ile itmek sıradan insanlara çok zor gelir.

Bir zamanlar Karl Marks'ın kitaplarını okumak, onun fikirlerini savunmak ileri düşünceli olmanın, entel kabul edilmenin işareti kabul ediliyordu. Bir de sanki birbiri ile bağlantılı imiş gibi illaki Darwin'in evrim teorisini de Marksizm ile birlikte savunulması gerekiyordu.

Siyahlar içinden bir beyaz, beyazlar içinden bir siyah tablo sunmak istiyorum.

Geçenlerde bir arkadaşım geldi. Bayağı kilo almış olduğunu gördüm. - Yahu dedim. Millet obozite ile savaşa başladı. Sen na'pıyorsun böyle? Güldü. -Sorma dedi. Sigarayı bıraktım. İştahım açıldı.

Yıl 1978... Aylardan aralık. O gün sevinçliyim. Öğrenime hak kazandığım Atatürk Üniversitesi'ne okumak için gidiyordum... Eşyalarımı yüklemek için Elazığ tren istasyonuna götürdüm.

Geçenlerde e-posta adresime bir mektup geldi. Uluslararası Politik ve Stratejik Araştırmalar Merkezi (UPSAM), gençlerin hayatı nasıl algıladığını ortaya çıkarmak için bir anket yapmış. Kız-erkek eşitlenerek, Türkiye'nin eğitimli kabul edeceğimiz ailelerinin çocuklarına yöneltilen 38 açık uçlu (seçeneksiz) sorulara, cevap aranmış ve ilginç sonuçlar ortaya çıkmış.