Halil Delice

Cazgır hızla itildi ve yere düştü. İten bıyıkları adamakıllı dikilmiş Aliço'ydu ve sesi Kırkpınar ermeydanında şahi topu gibi patladı: -Çağırın Yusuf'u buraya. Çabuk diyorum.

Kimse nasıl olduğunu anlamadı, o koca Aliço, dönerek yüz üstü kendini yere attı ve Yusuf, hemen bastırdı. Seyirciler, şaşkındı, gördüklerine inanamıyorlardı:

İhtiyarlar ve hakem heyeti, Aliço'ya güreşin berabere bitmesi düşüncesini söylemeye cesaret edemeyince hele biraz daha bekleyelim dediler.

Kırkpınar'ın efsane ismi Aliço, Yusuf'un altına düşmüştü. Aliço, kalkmak için hemen harekete geçti.

Yusuf, Aliço'nun ensesine dokunduğunda, mermer sütun ellemiş gibi oldu. Güreşe başlayan, ilk elenseyi çeken tabii ki Aliço'ydu.

Defalarca, Sultan Abdülaziz'in önünde güreş etmiş Aliço, heyecanlı değil, yalnızca kızgındı. Cazgır ilk önce pehlivanları tanıttı.

Çift dalarak rakibinin iki paçasını birden eline geçiren Yusuf, yüklendi ve sırtüstü yendi. Yusuf, bu kadar kolay galibiyet beklemiyordu. Galibiyet temennası çakmak bile aklına gelmiyordu, rakibi de şaşkın şaşkın kendisine bakıyordu, onun da böyle yenilgi beklemediği belliydi.

Aliço, "Hep bunlar, Pomak Osman'ın işi. Kendisi bana karşı bir şey yapamadı şimdi de çırağını çıkarıyor. A be adam, sen bana karşı ne yaptın ki çırağın yapsın. Bilmez misin, erken öten horozun başına keserler.

Ustası, Yusuf'un şaşkınlığına güldü: -Te be Yusuf, başaltında güleştirmedim diye hepten de alıklaştın. Güleşçi neye hazırlanır? Tabii ki güleşe.

Herkes, ona nasıl ikramda bulunacağını şaşırmıştı. Ama, o üç kişinin ilgisini bütün dünyalara değişmezdi.

Hayvanlar da ürkmüştü. Düşen hemen ayağa fırladı.

Memleketinden ayrılalı beş ayı geçmişti.

Bir gün ustası güm diye sordu: -Yusuf, evli misin? Yusuf, birden bire gelen bu sual karşısında şaşırdı: -Değilim.

Ustasının şu sözleri, Demir Baba Dergahı'nda İsmail Hoca'nın, daha sonra Dursun Pehlivan'ın ve Kel İsmail Pehlivan'ın sözlerinden sonra Yusuf'un gönlüne ve beynine işledi...

Yusuf'un, Pomak Osman'ın çırağı olduğunu kimse bilmiyordu. Aliço da gizli gizli, hiç anlaşamadığı Pomak Osman'ın Kırkpınar'da başaltında birinci gelen Yusuf karşısında yenileceğini hesap ederek seviniyordu.

Osman Pehlivan, son suale cevap vermedi, yalnızca gülümsedi ve giyinmek üzere çadırına yürüdü.

Aliço, tam bir huzur peşrevi çıkarıyordu, sanki Sultan Abdülaziz Han'ın huzurundaydı.

Yusuf, gönlündekini, tecrübe ve danışmalar sonucu aklının işaret ettiğini hocasına söyledi: -Ustam, ben kararımı verdim.

Pomak Osman'ın dediği gibi, hasmı yine çekingen çekingen duruyordu.

Ve Pomak Osman, rakibiyle ilgili bilgileri Yusuf'a aktardı: -Şimdi beni iyi dinle. Rakibine kündeci Pomak Mahmut Pehlivan derler. Başaltının en zorlu pehlivanıdır. Senelerdir başaltında birinci olur. Başta Aliço olduğu için başta güreşmez.