Art arda yolsuzluk operasyonları patlayan CHP’li belediyeler ile AK Parti veya MHP belediyeleri arasındaki fark nedir?

Türkiye, bugün sadece bir rüşvet soruşturmasını değil, bir partinin tarihî tükenişini seyrediyor. Cumhuriyet Halk Partisi, kendi içinden kurduğu bir düzenin kurbanı hâline geldi. Ve bu artık basit bir yolsuzluk dosyası değil; bir siyasi çöküş belgesidir.

Borsa İstanbul’da BİST 100 endeksi geçen hafta %9,26 ile son 25 ayın en yüksek haftalık primine imza attı. Endeksi 10.275 puana taşıyan gelişmeleri kısaca hatırlarsak; -Orta Doğu’da İsrail ve İran arasında ateşkes, -Yükselen petrol fiyatlarının sakinleşmesi, -CHP Kurultayının iptali istemiyle açılan davanın ertelenmesi, -Enflasyonun haziranda %1,37 ile tahminlerin altında kalması, -Merkez Bankasından 24 Temmuz’da faiz indirimi beklentilerinin öne çıkması…

Ben dalgın insanları çok severim. Bu onların iyi olduklarını, fikir adamı olduklarını gösterir. Zira kötüler ve boş kafalılar her zaman uyanıktırlar... Yorgunluk, yetersiz uyku, bol stres… İşte size mis gibi bir ‘dalgın bulanık zihin’ ortamı! Hemen hemen hepimizin yaşadığı anahtarı unutma, gözlük gözdeyken etrafta arama, cep telefonuyla konuşurken "telefonum nerede" diye etrafa bakma vakaları… Dalgınlık öyle bir insani durumdur ki; sebepleri daima haklı, sonuçları daima beklenmedik ve komik.

İşlerin sakin olduğu, hava sıcaklıklarının etkisini fazlasıyla hissettirdiği günlerdeyiz. Böyle zamanlarda kimsenin iş yapası gelmez. Bir teklif verirsiniz, teklifinize cevap verecek kişi tam da teklifinizi verdiğiniz gün yıllık izne çıkar. Ödemenizi alacağınız gün finans müdürü tatile gider. Hepsi yerinde otursa patronları yattadır, ulaşamazlar. Onay alamazlar.

Türkler hakkında “Dünyada hiçbir kimse onun kadar hürmet edilmeye layık değildir” diyen Fransız yazar Claude Farrére, buna rağmen Cumhuriyetin ilk yıllarında Ankara’da gördüğü manevi çöküşü dehşetli cümlelerle anlatmış, yapılan değişimlerin “milleti kökünden kopardığını” yazmıştır.

“Secde yaparken, önce iki diz, sonra iki el, sonra burun ve sonra alın yere konur."

“Yâ Esma! Zevcin Ca’fer, Cebrâil ve Mikâil ile birlikte yanıma geldiler. Bana selâm verdiler."

Basra'da yetişen velîlerden Ebû Saîd bin el-Arabî hazretleri, Mekke’de ikâmet ederdi. 952 senesinde orada vefât etti.

Gece lüzumsuz uyanık kalan, ertesi gününü zâyi etmiş olur. Gününü zâyi eden ömrünü zâyi eder. Ömrünü zâyi eden ahirette pişman olur.

"Maşallah! Nimete kavuşanlara afiyet olsun. Hakikaten pek sevindim. Söyle nasıl oldu bu iş?"

"Gördüm ki Türklük sevgisi, Türkiye hasreti, Üsküp'te bir şah damarı gibi vuruyor..."

Her yaşantı, her deneyim başka bir öğüt başka bir nasihattir. Hayatımızı yeniden yaşayabilseydik belki başkalarının nasihatine ihtiyacımız olmayabilirdi. En azından biz olmadığımızda her şey kötüye gider diye endişelenmez, dikkatle bakar gerçekten görür yaşar ve vazgeçmezdik. Küçük problemleri dert etmez, başkalarının kusurunu araştırmaz buna karşılık kendi kusurumuz varsa onları iyileştirmeye odaklanırdık. Bilhassa bizden çok şeye sahip olanların ve kimin neyi nasıl kazandığı bizi hiç ilgilendirmezdi. İyiliğe devam eder sahip olduğumuz her şey için şükrederdik. Güler yüzlü olmayı yüzümüzden hiç eksik etmez, kimseye yük olmaz buna karşılık çekebilirsek yük çekerdik.